ﺳﯿﺴﺘﻢ اﻃﻼﻋﺎت ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎﯾﯽ ( GIS ) ﯾﮏ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮي ﺑﺮاي ﮔﺮﻓﺘﻦ، ذﺧﯿﺮه ﺳﺎزي، ﺟﺴﺘﺠﻮ، ﺗﺠﺰﯾﻪ وﺗﺤﻠﯿﻞ و ﻧﻤﺎﯾﺶ اﻃﻼﻋﺎت ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎﯾﯽ اﺳﺖ. ﮐﻠﯿﻪ داده ﻫﺎي ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎﯾﯽ ﻣﺜﻞ ﻧﻘﺸﻪ ﻫﺎ، ﻣﺨﺘﺼﺎت ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎﯾﯽ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻃﺒﯿﻌﯽ، ﺗﺄﺳﯿﺴﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺷﻬﺮي ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﺒﮑﻪ ﻫﺎي آب، ﺑﺮق، ﻣﺨﺎﺑﺮات و ﺟﺎده ﻫﺎ ﺗﻮﺳﻂ GIS ذﺧﯿﺮه، ﭘﺮدازش و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. ﻗﻠﻤﺮو و ﻣﯿﺪان ﻋﻤﻞ GIS ﺑﺴﯿﺎر ﮔﺴﺘﺮده و وﺳﯿﻊ اﺳﺖ.

ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل اﯾﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻫﺎي در ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺟﻨﮕﻞ ﻫﺎ، ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺣﻮادث ﻃﺒﯿﻌﯽ ( زﻟﺰﻟﻪ و ﺳﯿﻞ و… ) ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺖ، ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺣﻤﻞ وﻧﻘﻞ و … و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺑﺤﺮان ﮐﺎرﺑﺮد ﻓﺮاواﻧﯽ دارﻧﺪ.

ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻫﺎي اﻃﻼﻋﺎت ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎﯾﯽ ﺣﺠﻢ زﯾﺎدي از اﻃﻼﻋﺎت ﺑﺴﯿﺎر ﺳﻮدﻣﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ در ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮي، ﻣﻮرد ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺑﻪ ﮐﺎر روﻧﺪ را ﻋﺮﺿﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﻗﺎﻟﺐ ﮔﺮاﻓﯿﮑﯽ آن، ﺗﺠﺴﻢ داده ﻫﺎ را ﺑﺮاي ﻣﺪﯾﺮان آﺳﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.

ﺗﻌﺪاد ﺑﯽ ﺷﻤﺎري از ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎي GIS ﺑﺮاي ﺑﻬﺒﻮد ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮي در ﺑﺨﺶ ﻫﺎي ﺧﺼﻮﺻﯽ ﯾﺎ دوﻟﺘﯽ، ﻣﻮرداﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ ﮐﻪ از ﻣﯿﺎن آن ﻫﺎ ﻣﯽ ﺗﻮان اﻋﺰام وﺳﺎﯾﻞ ﻧﻘﻠﯿﻪ اﻣﺪادي، ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺣﻤﻞ وﻧﻘﻞ، اﻧﺘﺨﺎب ﭘﺎﯾﮕﺎه ﺗﺴﻬﯿﻼت، ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺧﻄﺮ ﺧﺸﮏ ﺳﺎﻟﯽ و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺣﯿﺎت وﺣﺶ را ﻧﺎم ﺑﺮد.

ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﯽ داﺷﺘﻦ ﺗﺨﻤﯿﻦ درﺳﺖ و واﻗﻊ ﮔﺮاﯾﺎﻧﻪ از ﻣﯿﺰان رﯾﺴﮑﯽ ﮐﻪ ﻧﻮاﺣﯽ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﮐﺸﻮر را ﺗﻬﺪﯾﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ، ﺑﺮاي ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺻﺤﯿﺢ آن ﺿﺮوري اﺳﺖ. ﺟﻮاﻣﻌﯽ ﮐﻪ از ﻣﯿﺰان آﺳﯿﺐ ﭘﺬﯾﺮي ﮐﺸﻮر ﺧﻮد در ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﻼﯾﺎي ﻃﺒﯿﻌﯽ آﮔﺎه ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﻗﺎدرﻧﺪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰي ﺑﻬﺘﺮي ﺑﺮاي ﺗﻮﺳﻌﻪ ﮐﺸﻮر اﻧﺠﺎم  دﻫﻨﺪ. ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻓﺎزﻫﺎي ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺑﺤﺮان واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ داده ﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﯽ آﯾﻨﺪ. اﯾﻦ داده ﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ درﺳﺖ ﺟﻤﻊ آوري ﺷﺪه ﺑﻪ درﺳﺘﯽ ﺳﺎزﻣﺎﻧﺪﻫﯽ ﺷﻮﻧﺪ و ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﯽ ﻧﺸﺎن داده ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺘﻮان ﺑﺮاي ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮي و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰي ﻣﺮاﺣﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺤﺮان از آﻧﻬﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻮد. در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ از اﯾﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻫﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﯿﺎزﻫﺎي ﻫﺮ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﯾﺎ ﮐﺸﻮر در ﺑﺨﺶ ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺎﻧﻨﺪ: ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت زﯾﺴﺖ ﻣﺤﯿﻄﯽ، ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰي ﺷﻬﺮي و ﺷﻬﺮداري، ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺑﺤﺮان، ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ و ﺗﺮاﻓﯿﮏ ﺷﻬﺮي، ﺧﺪﻣﺎت ﺑﺎﻧﮑﯽ، ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺗﺄﺳﯿﺴﺎت ﺷﻬﺮي ﻣﺜﻞ ﺑﺮق، آب و… اﺳﺘﻔﺎده و ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ زﻣﺎن و ﺗﻮﺳﻌﮥ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻫﺎ، ﮐﺎرﺑﺮد GIS ﺑﻪ ﮐﻠﯿﮥ ﺑﺨﺶ ﻫﺎي ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ زﻣﯿﻦ ﮔﺴﺘﺮش ﯾﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ.

ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻨﻬﺎ در ﻃﯽ ﺑﺤﺮان واﻗﻌﯽ، داﺷﺘﻦ داده ﻫﺎي ﺻﺤﯿﺢ در زﻣﺎن ﻻزم و ﻧﻤﺎﯾﺶ ﻣﻨﻄﻘﯽ آﻧﻬﺎ ﺑﺮاي ﻋﮑﺲ اﻟﻌﻤﻞ ﻣﻨﺎﺳﺐ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺤﺮان ﺿﺮوري اﺳﺖ. ﺑﺤﺮان ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺗﻤﺎم ﯾﺎ ﺗﻌﺪاد ﻣﺘﻌﺪدي از ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎ را ﺗﺤﺖ اﻟﺸﻌﺎع ﺧﻮد ﻗﺮار دﻫﺪ. GIS ﺳﯿﺴﺘﻤﯽ ﺑﺮاي ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﮐﺮدن و ﻧﻤﺎﯾﺶ ﺗﺮاﻓﯿﮑﯽ اﻃﻼﻋﺎت ﻣﻬﻢ در ﺣﯿﻦ ﺑﺤﺮان ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آن ﻫﻤﻪ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ اﻃﻼﻋﺎت ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﺑﻪ اﺷﺘﺮاك ﺑﮕﺬارﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺪون وﺟﻮد اﯾﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻫﻤﻪ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﺧﻮد دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺧﻮاﻫﻨﺪ داﺷﺖ و ﺑﺮاي دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎي دﯾﮕﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻣﺪﯾﺮان آﻧﻬﺎ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﻤﻮﻣﺎً در زﻣﺎن ﺑﺤﺮان ﻓﺮﺻﺖ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺮاي اﯾﻦ ﮐﺎر وﺟﻮد ﻧﺪارد. ﺑﯿﺸﺘﺮ اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺑﺤﺮان ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز اﺳﺖ ﻃﺒﯿﻌﺘﯽ ﻓﻀﺎﯾﯽ دارﻧﺪ ﮐﻪ در GIS اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮔﺮدد.