آیا فناوری مدیریت منابع سرمایه(ERP) شما منسوخ یا مدرن است؟

امروزه به علت تحول، راه حل مدیریت منابع سرمایه(ERP) در بسیاری از سازمان‌ها به عنوان مرکز بحث و جدل تبدیل شده است، چرا که آن‌ها برای پیش بینی اینکه سیستم مدیریت منابع سرمایه(ERP) در اینجا متقاعد کننده می‌باشد یا در حال تبدیل شدن به قربانی تحول دیجیتال است، تلاش می‌کنند. این یک سؤال ساده نیست، اما یکی از سوال‌هایی است باید توسط تولید کنندگان مورد توجه قرار گیرد، زیرا آن‌ها برای موج بعدی نوآوری‌های تکنولوژیکی آماده می‌شوند.

تغییر سریع تولیدکنندگان در دهه گذشته موجب شده است. با تداوم تهاجم فن‌آوری‌های مخرب، سازمان‌های بسیاری از لحاظ مالی و ذهنی خسته شده‌ باشند. وضعیت مداوم هشدار شدید مالیاتی است اما کاملا ضروری است. امروزه تولیدکنندگان بیش از پیش باید هوشیار باشند، آماده تحولات شدید، فعالانه ارزیابی فناوری‌های جدید فناوری اطلاعات و تلاش برای جلوگیری از عقب افتادگی در این لیگ رقابتی داشته باشند. انواع فناوری‌های جدید از ابزارهای پیکربندی، تحرک و همکاری اجتماعی به چاپ سه بعدی و اینترنت اشیا(IoT) بی شماری است. البته، راه حل‌های سیستم مدیریت منابع سرمایه(ERP) در میان راه حل‌ها، ترکیبی از رقابت برای IT هستند.

نقش سازنده راه حل‌های سیستم مدیریت منابع سرمایه(ERP) باید برای تولیدکنندگان برای تصمیم گیری‌های صحیح و سرمایه گذاری در فناوری اطلاعات آشکار است و در مورد جایگزینی، ارتقاء یا گسترش سیستم‌های اصلی کسب و کار خود درک شده است. شکاکان ممکن است فکر کنند که بهتر است در برنامه‌های تخصصی و ابزارهای بهره وری کاربر سرمایه گذاری کنند. دیگران ممکن است فکر کنند امنیت و سخت افزار فناوری اطلاعات باید اولویت‌های سرمایه گذاری باشد. تصمیمات اغلب به یک سؤال اصلی ختم می‌شود: آیا راه‌حل‌های سنتی سیستم مدیریت منابع سرمایه(ERP) به اندازه کافی قوی، چابک و پویا برای مدیریت پیچیدگی یک اقتصاد جهانی و دیجیتالی است؟

منسوخ

برای پاسخگویی به سؤالات فناوری ERP و توانایی آن برای مدیریت وضعیت جدید تولید، ابتدا باید از راه‌حل مدرن ERP امروز تعریف کنیم و مشخص کنیم که چگونه از ERP سنتی دیروز متفاوت است. تمایز بسیاری به توضیح اینکه چرا کلیات در مورد راه حل‌های ERP خطرناک هستند کمک خواهد کرد. آنها همگی برابر نیستند. یک راه حل مدرن، طراحی شده برای پیشرفت و گسترش ابری، کاملا متفاوت از راه حل یکپارچه یک اندازه مناسب همه تولید کنندگان که در دهه ۱۹۹۰ اجرا شده است.

تکامل راه حل‌های ERP مسیر پیچیده است. زمانی که این اصطلاح در دهه ۱۹۸۰ ساخته شد، راه حل‌ها عمدتا سیستم عامل‌های تجاری بودند که جریان نقدینگی را مدیریت می‌کردند و به سازمان‌ها کمک می‌کردند تا هزینه‌ها و دارایی‌ها را شناسایی کنند. دسترسی آنی به یک نسخه از وضعیت مالی شرکت ممکن است در حال حاضر ساده بنظر برسد، اما این دستاورد بزرگی برای سازمان‌هایی بود که قبلا بر روی صفحات گسترده از حسابداری استفاده می کردند تا هر بخش گزارش خود را حفظ کنند. تولیدکنندگان قدیمی ممکن است آن روزها را به عنوان نوستالژی یاد کنند، اما تولیدکنندگان که هنوز از این سیستم‌های قدیمی استفاده می‌کنند، با تغییر استانداردهای عملکرد، با سختی مواجه می‌شوند.

مدرن

در اوائل دهه ۲۰۰۰ ، ERP های عظیم با مجموعه کد‌های اختصاصی و معماری سفت و سخت شروع به راه اندازی شدند و به عنوان راه حل‌های ایجاد شده برای مدیریت انبار تا مدیریت تدارکات طبقه‌بندی و فروشگاه فروش استفاده شدند. ادغام چالش بود. تغییرات وسوسه انگیز و در عین حال دشوار برای مدیریت بود. متاسفانه، این راه حل‌ها نیز “نخستین آنها” بوده و به ارتقاء نیاز داشتند.

امروزه، راه حل‌های مدرن ERP، مفهوم ERPا باز را تولید می‌کنند. آن‌ها گام بیشتری در ابعاد مختلف ارائه می‌دهند، انعطاف پذیری، ادغام ابزار‌ها، قابلیت‌های مناسب برای صنایع عمودی، و همچنین قابلیت استفاده بصری که نیاز به الگویی از بخش فناوری اطلاعات را هر بار که یک گزارش تخصصی مورد نیاز است حذف می‌کند. برخی از راه حل‌های ERP در معماری منبع باز نوشته شده است و از آنجایی که هرروز سازگاری ابزارهای شخص ثالث و سازگاری با ویژگی‌های جدید را به عنوان راه حل‌های جدید و برنامه‌های کاربردی تبدیل می‌شود، ساده‌تر می‌شود. ERP انعطاف پذیر است، کشش با سازمان، رشد، جایی و زمانی که مورد نیاز است. این نوع ERP مطمئنا مجهز به پیشرفت در زمینه چالش‌های تولید دیجیتال است.

الزامات تولید دیجیتال

همانطور که تولیدکنندگان زیرساخت‌های فعلی خود را بررسی می‌کنند و شروع (یا تسریع) استقرار استراتژی‌های دیجیتالی خود را انجام می‌دهند، حسابداری از قابلیت‌های منطقی فعلی ERP است. این به تشخیص اینکه آیا ERP میراث “به اندازه کافی مدرن” یا به طور جدی در یک منطقه کلیدی است که می‌تواند در آینده نزدیک فاجعه بار باشد یا کمک می کند؟ در اینجا برخی از قابلیت‌های خاصی که تا سال ۲۰۲۰ برای تولید کنندگان ضروری خواهد بود:

۱. ذخیره سازی کامل اطلاعات

همانگونه که تولیدکنندگان راهکارهای اینترنت اشیاء خود را راه اندازی می‌کنند و موارد استفاده درست را برای جمع آوری مقدار زیادی داده بدون ساختار و ساختار ایجاد می‌کنند، ذخیره سازی مهم خواهد بود. اکثر شرکت‌ها کشف ابری را ضروری می‌دانند.

۲. استقرار ابری(CLoud)

استقرار ابر، مزایای بسیاری برای تولید کنندگان دیجیتال، از جمله ویژگ‌های “همیشه مدرن” و مدل اشتراک است که به معنی هزینه ماهیانه قابل پیش بینی، قابل کنترل و نه یک سرمایه گذاری عظیم است.

۳. علم اطلاعات

استراتژی‌های IoT، عناصر ساخت دیجیتال، نیاز به هوش کسب و کار پیشرفته، داده‌های بزرگ(BigData) و علوم داده را به منظور تبدیل مقدار گسترده‌ای از داده‌های جمع آوری شده از سنسور به بینش معنی دار است. علم الگوریتم‌های پیشرفته را فراهم می‌کند که به یادگیری ماشین، تجزیه و تحلیل پیش بینی شده و پاسخ‌های خودکار به حوادث از پیش تعریف شده می‌پردازد.

۴. علم استعداد

استخدام و حفظ کارگران ماهر، امروزه بیش از هر زمان دیگری سخت تر و حیاتی تر است. تولید کنندگان نیاز به راه حل های پیشرفته استعدادهای علمی برای کمک به برون سپاری، آموزش، ردیابی گواهینامه ها و مدیریت انتظارات در نیروی کار تغییر می دهند. the

۵. شبکه عرضه جهانی

ارتباط با شرکای زنجیره تامین نقطه بحرانی است. منابع و تحویل نه تنها باید با دقت در زمان واقعی ردیابی شوند، بلکه تولید کنندگان باید بتوانند به راه حل‌های پیشرفته SCM برای پیش بینی و برنامه ریزی ظرفیت و سطح موجودی مناسب کمک کنند.

۶. مشارکت مشتری

مشتریان امروز چه در صنایع مصرفی و چه از طریق کسب و کار به کسب و کار مهم هستند. مشتریان انتظار سرعت، ارزش و محصولات بسیار شخصی را دارند. با ابزار مناسب برای مدیریت مشارکت مشتری، تولید کنندگان می‌توانند تعاملات مشتری را به یک عامل متمایز، ایجاد وفاداری و افزایش فروش تبدیل کنند.

۷. مدیریت چرخه عمر محصول

تولید کنندگان باید نوآوری را سرعت بخشند و چرخه عمر محصول را مدیریت کنند تا انتظارات مشتریان بیشتری را برآورده سازند. راه حل‌های پیشرفته PLM به مدیریت فرآیند با سهولت و ارزش بیشتر کمک می‌کند.

۸. نگهداری دارایی

کارخانه آینده باید بدون تاخیر و پیش رفتن غیرمنتظره انجام شود. تعمیر و نگهداری دارایی‌های سازمانی برای حفظ و نگهداری تجهیزات با راندمان بالا ضروری است. تعمیر و نگهداری پیشگیرانه نیز می‌تواند به گسترش چرخه عمر تجهیزات کمک کند و به تولید کننده از ارزش دارایی‌ها بیشتر کمک کند.

تولید کنندگان باید این چک لیست خود را از ویژگی‌های الزامی در نظر بگیرند تا آماده مقابله با چالش‌های پیش رو باشند. همانطور که تولیدکنندگان بیشتر و بیشتر از استراتژی‌های تولید دیجیتال استفاده می‌کنند، چشم انداز رقابتی تنها به تنش بیشتر تبدیل می‌شود. تولید کنندگان به منظور به حداکثر رساندن عملکرد باید به راه حل‌های ERP خود بپردازند. نه تنها ERP کافی نیست. تولیدکنندگان که سیستم‌های منسوخ را استفاده می‌کنند و تلاش می‌کنند با استفاده از قابلیت‌های ERP منسوخ شده به نتیجه برسند، به احتمال زیاد با سقوط رقابتی شدید مواجه خواهند شد. فقط راه حل‌های مدرن ERP – با طیف گسترده ای مجددا با ویژگی‌های پیشرفته و معماری انعطاف پذیر اختراع شده‌اند که آزمون تولید دیجیتال خواهند بود. ERP شما مدرن یا منسوخ است؟